" یا رب "
اهداف فرآیند آموزش و پرورش رسمی در مقاطع مختلف تحصیلی ازابتدا (پیش دبستان و دبستان) تا انتها (دبیرستان و پیش دانشگاهی)، گر چه در یک راستا، اما مختلف هستند. آنچه مسلم است " رشد همه جانبه ابعاد وجود" فرد و " خودآگاهی" و " خودشناسی " از جمله اهداف مشترک این فرایند است و بر این نکته تأکید داریم که والاترین اهداف تربیتی جز با اتخاذ روش های هم سو و متناسب با همدیگر از جانب عوامل تربیتی ( خانواده، مدرسه، رسانه ها، نهادهای اجتماعی و ... ) محقق نخواهند شد. عوامل ورودی به فرایند آموزش و پرورش تنها دانش آموزان نیستند، بلکه مربیان و والدین نیز با مجموعه دانش، نگرش، ارزش ها و امکانات مادی و معنوی نیز از دیگر ورودی های این فرایند هستند. وقتی دانش و نگرش مربیان و والدین نیز ارتقاء یابد، قطعاً بر کیفیت خروجی های این نظام که دانش آموزان تربیت یافته است، افزوده خواهد شد.
با توجه به این که هدف از تربیت، پرورش افرادی است که در ابعاد مختلف وجود خود، رشد کنند، قطعاً احساس انفعال و بی تفاوتی نسبت به پیرامون خود از متربیان باید به دور باشد. لذا تلاشمان این است که فضایی فراهم کنیم که زمینه سـاز شناخت و ظهور و شکوفایی استعدادهای دانش آموزان باشیم.
آرزو و هدف مان این است که افرادی در فضای مدرسه تربیت شوند که آگاه، متدین و خداجو، فعال، بانشاط و فهیم باشند و با خود در رقابت باشند و سعی کنند هر روز نسبت به روز قبل خود رشد بیشتری داشته باشد. یکی از عوامل مهم در شکوفایی استعدادها و رشد و تعالی شخصیت افراد، شکیبایی در برخورد با سختی ها و دوری از سستی و تن پروری است لذا با این باور که نوجوانان سرشار از انرژی هستند تلاش مان این است که طیفی از فعالیت های مختلف آموزشی، تربیتی، فرهنگی، ورزشی و ... بر سر راهشان گسترده باشد و تلاشگر بودن را پیشه خود سازند تا ان شاء ا... برآیند همه این فعالیت ها موجبات ارتقاء و رشد همه جانبه ابعاد مختلف وجودشان شود که همان مفهوم اصلی " تربیت " است و تعلیم و آموزش ابزاری برای آن است و روی هم مجموعه ای را تشکیل می دهند که موجب ارتقاء فرهنگ جامعه خواهند شد.
سوق دادن نوجوانان در کانال فعالیت های مختلف، ضمن تقویت احساس مسؤولیت و اعتماد به نفس، پرورش مهارت های مختلف لازم در زندگی را نیز در بر دارد. برگزاری انتخابات شورای دانش آموزی با هدف تکریم شخصیت عزیزانمان و مشارکت فعال آنان در اداره مدرسه نیز از دیگر مواردی است که لازمه رشد آنان است.
باور قلبی مان این است که خانواده ها، ارزشمندترین سرمایه خود (فرزندانشـان) را به امانت به ما مربیـان می سپارند و بایستی در این سرمایه گذاری، همراه و هماهنگ با هم دیگر حرکت کنیم لذا حضور منظم و مستمر آنان در جلسات آموزش خانواده، هم راستا با آموزش مربیان، با بهره گیری از اساتید متبحر علم و هنر تربیت، ان شاء ا... نتایج خوبی را عایدمان می کند.
تلاش مان این است که همراه با والدین، الگویی ملموس برای دخترانمان باشیم. بخش بسیاری از یادگیری ها از طریق مشاهده رفتار های دیگران صورت می گیرد. وقتی فرزندانمان اعمال نظم، صداقت، مسؤولیت شناسی، خوشرویی و دوری از قضاوت ناصحیح در مورد افراد و امور را از جانب والدین و مربیان خود ببینند، خود نیز پیروی و تقلید خواهند کرد. در تربیت، یک دست صدا ندارد. در این خصوص لزوم همکاری و هماهنگی اولیای خانه و مدرسه بیش از هر زمان دیگری احساس می شود.