همیشه با آمدن روزهای گرم تابستان یکی از بزرگ ترین دغدغه های والدین، پرداختن به اوقات فراغت فرزندانشان بوده است. از سوی دیگر مربیان دلسوز مدرسه، تابستان را فرصت بسیار مناسبی برای تحقق اهداف پنهان تعلیم و تربیت و زمان مغتنمی برای فعالیت هایی که در طول سال تحصیلی، به دلیل حجم نه چندان کم دروس، امکانش ضعیف است، می دانند و با برنامه ریزی های دقیق و در نظر گرفتن نیاز و علایق دانش آموزان، اقدام به برگزاری کلاس های مختلف علمی، فرهنگی، هنری و ورزشی می نمایند. با مرور خاطرات گذشته بدون اغراق می توانیم بگوییم یادگیری از مهارت هایی که در طول زندگی نیازمند آن ها بوده ایم، در دوران نوجوانی و تحصیل اتفاق افتاده است. «دانستن»، اگر با کاربست آموزه ها همراه باشد، همواره «توانستن» را در پی دارد و این احساس «دانستن» و «توانستن»، سبب تقویت اعتماد بنفس می شود؛ عاملی که تا پایان عمر بدان نیازمندیم!
در بعد علمی، بعضی از دروسی که به علت هراس از تعطیلات پیش بینی نشده نظیر آلودگی هوا و بارش سنگین برف، نیاز به توجه و تمرین بیشتر دارد در برنامه پایگاه تابستانی گنجانده شد. باورمان این است که مدرسه فضایی است که دانش آموزان باید در همه ابعاد وجودشان پرورش یابند. رشته های هنری پیشنهادی مدرسه که دانش آموزان انتخاب کردند با همین نگاه در برنامه قرار داده شد. تذهیب، آبرنگ، سیاه قلم، شماره دوزی و روبان دوزی. این کلاس ها ضمن اینکه حس زیباشناسی را تقویت می کنند، سبب تقویت تمرکز و هماهنگی عضلات چشم و دست می شوند. به علاوه وقتی فرد کار زیبایی را به اتمام می رساند، اعتماد به نفس و صد البته اراده اش تقویت می شود. به همچنین جلسات گپ و گفت فرهنگی تحت عناوین
• کلاس شادکامی، با آموزش مهارت های زندگی و خودآگاهی،
• کلاس یک گام فراتر در حیطه معنای زندگی و آشنا کردن دانش آموزان با قدرت های انسان و لزوم بکارگیری آن در جهت رشد و پیشرفت از طریق بحث های انتقادی در مباحث روز
• کلاس ادبستان با آموزش مهارت فن بیان و روش های تقویت به نفس
• کلاس مثبتِ جامعه شناسی با آموزش مبانی جامعه شناسی در دانشگاه
• و کلاس راه روشن با معرفی رشته های مرتبط دانشگاهی و آشنایی با مهارت ها و ابزارهای ضروری یک دانش آموز علوم انسانی
برای دانش آموزان تدارک دیده شد.